เพลิงพระนาง ( 26 ตอนจบ )

เนื้อเรื่องย่อ

เรื่องย่อเพลิงพระนาง

เพลิงพระนาง เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในนครสมมติ ชี้ให้เห็นสัจธรรมที่ว่าความริษยาอาฆาตแค้น เพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจที่ไม่เป็นธรรม ไม่เคยให้คุณแก่ใคร ดุจดั่งชะตากรรมของตัวละครในเรื่อง ที่ต่างก็ปล่อยให้อำนาจแห่งโทสะเข้าครอบงำ เพียงเพื่อจะได้ชื่อว่าเป็นผู้ครอบครองและมีอำนาจสูงสุด แท้ที่จริงแล้ว มนุษย์จักมีความผาสุกอยู่ได้ด้วยการเห็นอกเห็นใจ และเผื่อแผ่ความรักต่อกัน เพลิงพระนาง เพลิงแห่งความแค้น เพลิงแห่งอำนาจ เพลิงแห่งกิเลส ย่อมเผาไหม้ตัวเองจนไร้ความสุขตราบจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิต

นครทิพย์เป็นนครที่รุ่งเรือง มีอาณาเขตกว้างใหญ่ มีเมืองประเทศราชมากมาย แต่ละวันจะมีเจ้าเมืองต่าง ๆ นำดอกไม้เงิน ดอกไม้ทองมาถวายอยู่ไม่ขาด เจ้าหลวงองค์ปัจจุบันมีนามว่า เจ้าหลวงบุรพคาม (เมฆ-วินัย ไกรบุตร) แต่พระองค์เป็นคนโลภ ส่งทหารคนสนิทออกปล้นทรัพย์สินมีค่าของราษฎร ไม่สนใจปกครองบ้านเมือง พระจริตไม่ปกติ และประกาศทำสงครามกับพวกฝรั่งตั้งขอ (อังกฤษ) ซึ่งกำลังออกล่าอาณานิคม เป็นเหตุให้เสียดินแดนตอนใต้ไป

เจ้าหลวงบุรพคามไม่มีมเหสี แต่มีพระขนิษฐาองค์หนึ่งนามว่า เสกขรเทวี (ยุ้ย-จีรนันท์ มะโนแจ่ม) เจ้าหลวงบุรพคามแต่งตั้งให้เป็น พระนางหน่อเจ้าหลวง ซึ่งตามกฎมณเฑียรบาลแล้วมีตำแหน่งเทียบเท่าองค์รัชทายาท แต่ตามกฎมณเฑียรบาลระบุไว้ว่าพระนางหน่อเจ้าหลวงจะต้องดำรงตำแหน่งอัครมเหสีของเจ้าหลวงองค์ต่อไป การตั้งเสกขรเทวีเป็นพระนางหน่อเจ้าหลวงทำให้ธิดาของเจ้าประเทศราช ซึ่งถูกส่งมาเป็นองค์ประกันที่เมืองทิพย์ไม่พอใจ เพราะเท่ากับตนจะไม่มีโอกาสขึ้นเป็นอัครมเหสีในรัชกาลต่อไป ได้แก่ เจ้านางตองนวล (กระติ๊บ-ชวัลกร วรรธนพิสิฐกุล) เจ้านางเก็ตถวา (โอ๋-รุ่งระวี บริจินดากุล) และเจ้านางแก้วอากาศ (แพร-อภัสสรา อินทร์ตลาดชุม) โดยเจ้านางตองนวลตั้งตัวเป็นหัวหน้าพาลหาเรื่องเสกขรเวทีเป็นประจำ แต่ก็ถูกริมบึง (ต่าย-ชัชฎาภร ธนันทา) พระญาติห่าง ๆ ซึ่งทำหน้าที่รับใช้เสกขรเทวีคอยขัดขวาง อีกทั้งยังถูกเจ้าสำเภางาม (เหมียว-ชไมพร จตุรภุช) ซึ่งมีศักดิ์เป็นเจ้าป้าของเจ้าหลวงคอยคุ้มครองเสกขรเทวีอยู่ด้วย ทำให้เจ้านางทั้งหลายทำร้ายเสกขรเวทีไม่ได้ แม้ว่าจะแสนเกลียดเสกขรเทวีเท่าใดก็ตาม